เริ่มเลย! ขอย้อนไปก่อนว่าที่เราได้กินวอดก้าเนี่ย เพราะโฮสพี่จะจัดงานวันเกิดอายุครบ 18 แล้วบังเอิญว่าวันเกิดโฮสพี่ไปอยู่ใกล้ๆกับวันเกิดเพื่อนอีกคน คราวนี้เลยจัดควบ งานเลยใหญ่มากๆ ในงานเลยมีเหล้าให้กิน
มาวันงานเลยนะ คนในงานจะเป็นเพื่อนของเพื่อนโฮสพี่กับเพื่อนโฮสพี่ แล้วพอดีว่าเพื่อนโฮสสนิทกับเด็กเกรด10ด้วยก็เลยเชิญมา ในงานเราก็ไปอยู่กับพวกที่มาจากเกรดเดียวกันนี่แหละ ก็คุยๆไป ระหว่างคุยเนี่ย แม่ของเพื่อนโฮสจะเดินถือพวกแอลกอฮอล์แจกคนในงาน อารมณ์เหมือนเป็นบ๋อย😗 ตอนแรกก็ถือเบียร์มาแล้วก็ถามกลุ่มเราว่าใครจะเอามั้ย เราไม่ชอบกินเบียร์และเพื่อนเราไม่มีใครหยิบเลย เราเลยบอกไม่เอา คุยๆไปซักพัก คราวนี้เดินแม่เพื่อนโฮสมาพร้อมกับถาดใส่แก้วใบเล็กๆ แบบกระดกอึกเดียวหมด ด้านในมีน้ำสีๆ มีสีแดง สีเขียว สีเหลือง คราวนี้เพื่อนทุกคนหยิบหมด เราก็นึกว่าเป็นน้ำแดงอะไรงี้ก็เลยหยิบบ้าง เราหยิบถ้วยสีแดง แล้วทุกคนก็พูด นึง ส่อง ซั่ม! แล้วก็ดื่มรวดเดียวหมด เราก็ทำบ้าง คราวนี้แหละ รู้เลย มีกลิ่นเชอร์รี่ที่รสชาติเหมือนยาแก้ไอตอนเด็กๆ แล้วมันก็ขมๆ นี่มัน! เหล้าชัดๆ! เราก็เลยถามเพื่อนว่าอันนี้น้ำอะไร มันบอกวอดก้าไงๆ เราก็งง นึกว่าวอดก้าไม่มีสี แต่ช่างมัน กินไปแล้ว5555 คราวนี้คุยๆไปซักพัก มาอีกรอบ555 ทุกคนก็หยิบอีก เราเลยหยิบบ้าง555 คราวนี้เปลี่ยนสีเป็นสีเหลือง
คราวนี้รสชาติเป็นเลม่อน อร่อยกว่าเดิม555 พอแม่เพื่อนโฮสมาอีกรอบเราก็หยิบสีที่ยังไม่ได้กินคือสีเขียว อันนี้รสชาติแปลกๆหน่อย น่าจะแอปเปิ้ลมั้ง สีเขียวเราว่าอร่อยสุดแล้ว หลังจากนั้นเค้าก็เดินมาเสิร์ฟเรื่อยๆ เราก็ดื่มทุกรอบ5555 เราน่าจะดื่มไป 6-7แก้วได้ คราวนี้แหละ ไปห้องน้ำแล้วทำของตก พอจะก้มไปหยิบปั้บ! มึนค่ะ เวียนหัวนิดนึง ก็เริ่มเอะใจและ พอไปส่องกระจกดู หน้าแดงมาก!!! ชัดเลยลูก
เมา!!! เมาค่ะเมา5555 ก็ว่าอยู่ทำไมหน้าร้อนๆ คือบอกเลยว่าตอนดื่มนี่ไม่ได้คิดว่าจะเมาเลยซักนิดเดียว มันกินทีละนิดๆ ก็เลยไม่รู้สึก คราวนี้ออกจากห้องน้ำมา หิวน้ำมาก น่าจะเพราะกินเหล้าไปเยอะ ก็เลยไปขอดื่มน้ำ เพื่อนเห็นว่าเราสั่งน้ำมาดื่มก็เลยถามว่าเป็นไรมั้ย5555 ก็บอกไปว่าสงสัยจะเมา ก็เลยไม่ได้ดื่มอีก คราวนี้ดื่มแต่น้ำ พอผ่านไปซักพัก(ไม่ซักพักแหละ หลายชั่วโมงอยู่) รู้สึกหายเมาแล้ว เพื่อนมันก็หายไปไหนไม่รู้ เราเลยไปนั่งคนเดียวตรงเค้าเตอร์ เรารู้สึกว่าคงไม่ค่อยมีโอกาสได้กินวอดก้าบ่อยเท่าไหร่ และเคยมีผู้หวังดีคนนึงกล่าวไว้ว่ามาแลกเปลี่ยนก็ทำทุกอย่างตามที่คนที่นี่เค้าทำกัน เราเห็นคนอื่นสั่ง สไปรท์ผสมวอดก้ากันหมด เพราะงั้น!!! เนื่องจากเราสร่างเมาแล้ว เราเลยสั่งมากินบ้าง!!! (ไม่เข็ด 5555) คราวนี้เราอยู่คนเดียวไม่มีใครคุยด้วย เราก็ดื่มไปเรื่อยๆๆ เพราะไม่รู้จะทำอะไร จิบทีละนิดจนหมดแก้ว จะลุกไปหยิบพวกขนมตรงสแน็กบาร์ หูอื้อ!!! โอ้วมายฟักกิ้งก้อด!! หูอื้อ เวียนหัว ปวดหัว ได้ยินเสียงไม่ชัดแบบเสียงเป็นวิ้งๆอ่ะ คราวนี้แหละ!!! เมาหนักกว่าเดิมอีก!!! ฟัคมาก คือก็ยังดีที่ไม่ถึงขนาดเดินไม่ตรง แต่แบบ เข้าใจป่ะ หัวมันตื้อๆ ได้ยินอะไรไม่ชัด แบบช้อคมากกกกกก วอดก้าไม่ถึงครึ่งแก้วปกติมันขนาดนี้เลยหรอวะ คนอื่นกินกันเยอะแยะไม่เป็นไร สงสัยเพราะเรากินครั้งแรก😫 แบบ คราวนี้นี่เดินไปหยิบขนมปังแล้วเดินออกไปด้านนอกงานเลย เราไม่ต้องการพูดกับใคร555 เดินไปนั่งคนเดียวอยู่ตรงซอกไม่ให้ใครเห็น กลัวเค้าเข้ามาคุยด้วย คือนั่งอยู่ตรงนั้นหลายสิบนาทีเลย เรานั่งจนเราหายหูอื้ออ่ะ ตอนนั้นอากาศน่าจะแค่เลขหลักเดียวเพราะหายใจเป็นควันอ่ะ เราใส่เสื้อยืดกับ Pullover ตัวนึงแต่เราไม่ค่อยหนาวเลยนะ สงสัยเพราะเมาอยู่555 หลังจากนั้น เราต้องการกลับบ้านอย่างด่วนที่สุดเพราะอยากนอนให้หายเมา แต่โฮสพี่สาวเป็นเจ้าภาพก็กลับก่อนไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ เราก็เลยไปนั่งอยู่ที่เดิม ก็รอไปเรื่อยๆ จนโฮสแม่เดินมาถามว่าจะกลับบ้านมั้ยเพราะโฮสพี่ชายจะกลับแล้ว เราเลยรีบเลย สรุปวันนั้นกลับถึงบ้านตี 1 ไม่ก็ตี 2 นี่แหละ และนี่ก็คือประสบการณ์เมาครั้งแรก5555
แถมท้ายนิดนึง พอเราตื่นแล้วเรายังปวดหัวอยู่เลย555
ไม่ได้ถ่ายรูปมาเลย มีแต่รูปจากแสนปแค่นี้แหละ555
